Chámanselles tipografías con serifas ás que levan remate nos extremos. Teñen a súa orixe na antigüidade, cando se tallaban en bloques de pedra. O tallador, desenvolveu esta técnica para asegurar que os bordes das letras fosen rectos.
Tamén coñecidas como Slab Serif ou Mecano, apareceron no século XIX para uso publicitario. A súa principal característica está nos remates, moi grosos e xeralmente cadrados e no pouco ou nulo contraste entre paos.
Chámanse así os alfabetos baseados nos tipos clásicos romanos cortados para imprenta que apareceron no século XV, derivados das letras manuscritas italianas, e que foron evolucionando ata o século XX.
Comprende aquelas romanas que teñen tal mestura de características que non encaixan nas Romanas Clásicas. Son robustas e compactas e, polo xeral, creadas no século XIX para solucionar problemas de impresión.